از حکیمی پرسیدند: چه کسی شایسته دوستی است؟ پاسخ داد: آن که اگر بر عیبی اطلاع یافت آن را ظاهر نکند، آن‌‌‌که اگر احسان کند هرگز آن را اظهار نکند و چنانچه کسی به او احسان کرد هرگز فراموش نکند.